ZARZĄDZENIE
W SPRAWIE DNI WOLNYCH OD PRACY DLA KAPŁANÓW

Słowa te, odnoszące się wprawdzie do Dnia Pańskiego, stanowią cenne wska­zanie tak­że dla kapłanów, którzy posługują z gorliwością i są dyspozycyjni wobec potrzeb wiernych po­wierzonych ich pasterskiej trosce, zwłaszcza w niedziele i święta. Winni mieć oni także chwile wytchnienia od obowiązków dla zregene­ro­wania sił duchowych i fizycznych, zadbania o włas­ne zdrowie czy dla odnowienia więzów ro­dzinnych i braterskich.

W naszej Archidiecezji jest dobrą praktyką, że kapłani pracujący w dusz­pas­terstwie, dzięki dobrze ułożonemu podziałowi zajęć w zespołach duszpasterskich, bez uszczerbku dla wiernych, mają w ciągu tygodnia jeden dzień wolny od obo­wiąz­ków. Kapłani winni wykorzystać ten dzień prze­­de wszystkim na dobrze prze­myś­lany wypoczynek, zadbanie o własne zdro­­wie, odpra­wie­nie dnia skupienia, odwiedziny ży­ją­­cych rodziców i krewnych, zwłaszcza w podeszłym wieku czy chorych, na spotkania w gronie przy­jaciół, zwłaszcza współbraci kap­ła­nów. Dzień ten winien być rów­nież wykorzystywany na godziwą rozrywkę, zwłaszcza na korzystanie z dóbr kul­tu­ry oraz na osobistą formację intelektualną.

Mając powyższe na uwadze, uwzględniając nowe realia duszpasterskie, po kon­­­­sultacji z Radą Kapłańską i Konferencją Księży Dziekanów, przypominam i za­rzą­dzam, co następuje:

1. Każdy kapłan pracujący w duszpasterstwie ma obowiązek rezydencji w domu para­fial­nym w pobliżu kościoła, z zachowaniem odpowiednich przepisów prawa powszech­nego (zob. kan. 533 § 1, 550 § 1 KPK).
2. Każdy kapłan ma prawo każdego roku najwyżej do jednego miesiąca wakacji (zob. kan. 283 § 2, 533 § 2 i 550 § 3 KPK).
3. W ramach zespołu duszpasterskiego kapłani winni uzgodnić taki sposób po­działu czasu wakacyjnego, aby ci spośród nich, którzy w okresie waka­cyjnym prowadzą akcje duszpasterskie (pielgrzymka, oaza i inne), mogli sprawied­liwie skorzystać z przysługującego im czasu na wypoczynek. W tym celu ustala się dla wszystkich członków zespołu duszpasterskiego jednakową liczbę dni urlopu. Przy jej określaniu należy odliczyć z czasu urlopowego dni poświęcone na udział w pielgrzymce, prowadzenie oaz, etc., by ustalony w ten sposób czas wakacji rozdzielić na równe części między wszystkich członków zespołu.
4. Każdy kapłan ma prawo do jednego dnia w tygodniu wolnego od pracy, pod warunkiem, że w poszczególnym przypadku nie stoi na przeszkodzie wyjątkowa racja pastoralna (por. stat. 290 II Synodu Diecezji Lubelskiej).
5. Konieczność wypełniania pewnych posług w parafii lub rektoracie w dniu wol­nym (np. odprawienie mszy św. czy pogrzebu) kapłani uzgadniają w ramach zespołu duszpasterskiego.
6. Podczas nieobecności kapłana w parafii czy rektoracie, zwłaszcza z jednoosobową obsługą duszpasterską, proboszcz lub rektor winien zadbać, aby wierni, w razie naglącej potrzeby, bez trudności mogli skorzystać z posługi innego kapłana.
7. Kapłani pracujący w jednym zespole duszpasterskim winni siebie nawzajem informować o nieobecności i możliwości kontaktu (por. stat. 297 II Synodu Die­­cezji Lubelskiej).
8. Z racji wytężonej pracy duszpasterskiej w okresie Adwentu, Bożego Narodzenia i Wielkiego Postu (m.in. rekolekcje, wizyta kolędowa), kapłanom przysługuje w okresie zimowej przerwy szkolnej do pięciu dni urlopu. Nie narusza to prawa do urlopu w okresie wakacyjnym.
9. Tracą moc wszystkie dotychczasowe postanowienia prawa partykularnego w tym zakresie.

Przekazując powyższe zarządzenie, wyrażam podziękowanie Braciom Kapłanom za gor­­liwą posługę duszpasterską i ufam, że dobrze zorganizowana współpraca w ramach die­cez­jalnego i parafialnego prezbiterium przyczyni się do jeszcze większego dobra wiernych powierzonych naszej trosce.

Wzywając wstawiennictwa Królowej Apostołów, powierzam całe Prezbi­te­rium Koś­cio­ła Lubelskiego Najwyższemu Kapłanowi i wszystkim błogosławię