Załącznik do Dekretu
w sprawie Komunii Świętej po dwiema postaciami
Lublin, 10 stycznia 202 r. - Nr 23/Gł/2002 - Abp Józef Życiński + [załączik]
Według przepisów liturgicznych Komunię Świętą pod dwiema postaciami mogą przyjmować:
- dorośli neofici w czasie Mszy, która następuje po chrzcie;
bierzmowani dorośli w czasie Mszy związanej z bierzmowaniem;
ochrzczeni, których przyjmuje się do wspólnoty kościelnej;
- chrzestny, chrzestna, rodzice, oraz współmałżonek oraz świeccy katecheci dorosłego neofity w Mszy związanej z jego inicjacją;
- nowożeńcy w czasie Mszy połączonej z zawarciem małżeństwa i małżonkowie w czasie Mszy związanej z jubileuszem małżeństwa;
- chory, który przyjmuje Wiatyk, i wszyscy obecni, gdy Mszę celebruje się w domu chorego;
- diakoni w czasie Mszy ich święceń;
- diakoni i inni pełniący jakąś posługę we Mszy św.;
- kapłani, którzy nie mogą celebrować Mszy św. lub uczestniczyć w koncelebracji;
- rodzice, członkowie rodziny oraz szczególniejsi dobroczyńcy uczestniczący w Mszy nowo wyświęconego prezbitera;
- alumni seminariów;
- ksieni w Mszy, w czasie której otrzymuje błogosławieństwo;
dziewice w czasie Mszy ich konsekracji; osoby, które składają lub
odnawiają śluby zakonne, w czasie Mszy połączonej z ich pierwszą
profesją, jej odnowieniem i profesją wieczystą oraz ich rodzice, krewni
i współbracia zakonni oraz osoby te w czasie Mszy związanej z
jubileuszem;
- w swoich kościołach lub kaplicach: wszyscy członkowie
instytutów ślubujących zachowanie rad ewangelicznych oraz członkowie
innych stowarzyszeń, w których poświęcają się Bogu przez śluby zakonne,
ofiarowanie lub przyrzeczenie; oprócz tego wszyscy, którzy stale
zamieszkują w domu tych instytutów i stowarzyszeń;
- członkowie wspólnot we Mszy konwentualnej lub takiej, którą wspólnota za taką uznaje;
- świeccy pomocnicy misyjni w Mszy, podczas której publicznie
otrzymują misję, inne osoby w Mszy, w czasie której otrzymują misję
kościelną;
- wszyscy biorący udział w rekolekcjach lub uczestniczący w zgromadzeniu dotyczącym życia duchowego albo pastoralnego.
W katechezie poprzedzającej wprowadzenie tej nowej praktyki należy wiernych pouczyć, że:
- przyjmowanie Komunii św. pod dwiema postaciami nabiera
pełniejszego wyrazu ze względu na wymowę znaku (ratione signis
pleniorem): forma ta ukazuje w doskonalszym świetle „znak uczty
eucharystycznej i jaśniej wyraża wolę dopełnienia nowego i wiecznego
przymierza we Krwi Pana; jaśniej także uwydatnia związek istniejący
między ucztą eucharystyczną a ucztą eschatologiczną w królestwie Ojca
(por. EM nr 32).
- Komunia św. pod dwiema postaciami jest wierniejszym
wypełnieniem polecenia Chrystusa z Ostatniej Wieczerzy, kiedy ustanowił
Eucharystię: „Bierzcie i jedzcie”, „Pijcie z niego wszyscy” (Mt
26,26-27); wskazuje na Eucharystie jako ucztę ofiarną (por. 1 Kor
10,16-22; 11,20); nawiązuje do wydarzeń z historii zbawienia, ofiary i
uczty związanej z pierwszym przymierzem (por. Wj 24,11).
- Wino wyraża uroczysty charakter uczty (por. Ps 23,5; 104,15
Sdz 9,13). Picie kielicha Pana zapowiada uczestnictwo w uczcie
eschatologicznej (por. Mt 26,27-29; Łk 22,17-18); kielich jest także
znakiem wiecznego przymierza z Bogiem we Krwi Chrystusa (por. Hbr
9,15-22).
- Mszalne modlitwy po Komunii często nawiązują do przyjęcia Ciała i Krwi Chrystusa jako zapowiedzi i przedsmaku uczty niebieskiej.
- Jednocześnie należy wiernym bardzo wyraźnie powiedzieć, że
według nauki Kościoła przyjmuje się całego Chrystusa i prawdziwy
Sakrament także pod jedną postacią.
|